Om de samenwerking tussen leveranciers en onderwijsinstellingen te versterken, worden door heel Europa zogenaamde testbeds opgezet voor EdTech. Een EdTech testbed wordt gedefinieerd als “een omgeving om te testen en experimenteren met EdTech in de echte wereld”[1]. Waarom worden deze testbeds georganiseerd? Een aantal genoemde redenen zijn:
- Hoge toetredingsdrempels van de onderwijsmarkt
- Veel bewijsmateriaal nodig van effectiviteit EdTech
- Gebrek aan capaciteit en budget binnen onderwijsinstellingen
- Tempo van adapteren nieuwe technologie ligt laag
Het doel is om met behulp van deze gestructureerde testbeds de slagingskans van de inzet van EdTech binnen het onderwijs te verhogen en daarmee de potentie beter te benutten.
Onderzoeksrapport
Over deze testbeds is vanuit de Werkgroep EdTech een onderzoeksrapport gemaakt met daarin verschillende Europese initiatieven uitgelicht. In dit onderzoeksrapport worden verschillende programma’s uiteengezet, specifiek gericht op het test- en evaluatieproces. Deze zijn geanalyseerd met als doel om te kijken hoe deze initiatieven invulling geven aan het versterken van het EdTech-ecosysteem. Om onderscheid te maken tussen verschillende typen testbeds is het onderscheid dat Nesta[2] heeft aangebracht aangehouden.
- Co-design: EdTech-leveranciers, onderzoekers, docenten en studenten werken samen om onderwijsbehoeften en mogelijkheden te identificeren en samen een combinatie van technologie en pedagogie te ontwikkelen.
- Test & learn: EdTech-leveranciers werken samen met onderwijsinstellingen om (zo snel mogelijk) hun producten te testen in een onderwijssetting, om op basis daarvan verbeteringen door te voeren.
- Evidence hub: een ruimte voor onderwijsinstellingen en medewerkers van onderwijsinstellingen om samen te werken met EdTech-leveranciers en onderzoekers om bewijs te genereren over de impact van de innovatie en evidence-based advies te geven om de adoptie en schaalvergroting van de betreffende technologie/applicatie te begeleiden.
- EdTech-netwerk: een netwerk van onderwijsinstellingen, onderzoekers en leveranciers die hun ervaringen en inzichten delen. Naast netwerken kan dit ook opleiding en professionele ontwikkeling omvatten.
De focus van het onderzoeksrapport ligt op het test- en evaluatieproces, maar ook de andere typen komen uitgebreid naar voren omdat er vaak overlapping is qua onderdelen.
Conclusie
De doelen en resultaten an de verschillende initiatieven leggen bloot waar het in de samenwerking tussen EdTech-leveranciers en onderwijsinstellingen regelmatig spaak loopt. Zo zetten een aantal zich erg in op bewijsvoering van effectiviteit, terwijl anderen zich meer richten op het co-creatie proces tussen afnemer en producent. Elk van deze richtingen heeft zijn plus- en minpunten, zeker als mee wordt genomen in wat voor fase een bepaald product zit. Zo hebben volwassen producten wellicht meer aan een samenwerking om bewijsvoering te ontwikkelen dat hun product echt werkt, terwijl een co-creatie proces beter past bij een specifiek probleem waar nog een oplossing voor moet worden ontwikkeld.
In dit onderzoeksrapport wordt op bovenstaande dieper ingegaan. Ook worden de resultaten in het licht van het Nederlandse onderwijs gezien. Dit is gedaan in de vorm van een advies rondom het inzetten van specifieke typen testbeds, al naar gelang de behoefte van de instelling, EdTech-leverancier of andere betrokken partijen.
Wil je hier meer over lezen? Het onderzoeksrapport kun je hier vinden. Als je vragen hebt over het rapport, mail gerust naar pytrik.dijkstra@surf.nl.
[1] Vertaald vanuit EdTech testbeds: models for improving evidence (2019, Batty et al.).
0 Praat mee