Michel Jansen
https://www.linkedin.com/in/micheljansennl/ Meer over Michel Jansen
Verslag: Jasper van Winden (UU) en Michel Jansen (SURF)
Eind november kwamen in Berlijn meer dan 2.500 experts bij elkaar op de conferentie Online Educa Berlin 2019. Een internationale onderwijsconferentie over het toepassen van technologie in het onderwijs. Learning spaces was een van de thema’s van de tweedaagse conferentie.
Jasper van Winden, Projectmanager Future Learning Spaces van de Universiteit van Utrecht, doet verslag van de sessie Does one size fits all? Designing custom ALC’s. Een handson sessie waarbij deelnemers een plattegrond op schaal maakte voor een Active Learning Classroom.
De sessie Developing Sustainable Learning Spaces in the Digital Age bestond uit 4 presentaties:
Michel Jansen geeft een samenvatting.
Gebruikte sheets zijn te vinden op de website van OEB met het wachtwoord OEBGlobal_2019
Veel interesse was er voor de workshop over Active Learning Classrooms (ALC’s) van Julian Allan en Hugh (Lee) Webster van Georgia State University. De titel: ‘Does one size fits all? Designing custom ALC’s’ trok zoveel publiek dat er flink wat stoelen tekort waren.
Georgia State University is een research universiteit waar 53.000 studeren, die leskrijgen in 853 formele onderwijsruimtes, waarvan er 500 door alle opleidingen in te zetten zijn. Selectie van de zalen die aanpassing behoeven, gaat op basis van feedback van docenten, die vaak via roostering worden doorgespeeld.
Aan de universiteit zijn meerdere Active Learning Classrooms gerealiseerd. Allen en Webster presenteerden 3 voorbeelden van Active Learning Classrooms die zij hadden ontworpen naar de specifieke leeractiviteiten, wensen en context ter plaatse. Een paar aardige ideeën die ter sprake kwamen:
De aanwezigen kregen de opdracht om een zaal te ontwerpen waarin natuurkundepracticum kon plaatsvinden. Hiervoor kregen zij een programma van eisen en een magnetisch bord en meubels op schaal. Zo konden we in verschillende groepen komen tot een ontwerp dat zo goed mogelijk aan de eisen voldeed.
Veel ontwerpen waren variaties op hetzelfde thema: de docent die opereert vanuit het midden en daar ook demonstraties kan geven. Studenten nemen plaats in groepen langs de buitenkant van de zaal, waar zij de beschikking hebben over een groepscomputer en groot scherm en een whiteboard. Tegelijkertijd ook stoelen en tafels op wieltjes waardoor groepen ook groter gemaakt kunnen worden.
Wat vooral opviel was met hoeveel gretigheid de deelnemers aan de slag gingen met de opdracht. En toch ook wel dat er blijkbaar een internationaal gedeeld beeld bestaat van hoe de moderne practicumruimte eruitziet. Ookal zien de huidige zalen er vaak volstrekt anders uit.
Ook de uiteindelijke oplossing die Allen en Webster terecht trots toonden, volgde dezelfde principes, waarbij met oog voor detail slim was nagedacht over bijvoorbeeld opslag voor de practicum benodigdheden onder de groepstafels.
Het project "LeHo - Lernwelt Hochschule" onderzocht de huidige stand van fysieke onderwijs- en leerruimtes aan Duitse universiteiten. Naast vragenlijsten zijn er panelgesprekken gevoerd. Vanwege wijzigingen in de bekostiging van het hoger onderwijs door de deelstaten en politieke perikelen was er de laatste 10 jaar weinig geld voor het inrichten van onderwijsruimtes.
Uit het onderzoek kwam op verschillende vlakken veel uitdagingen naar voren:
Politics
Organization
Didactics
Digital structures
Teaching and learning rooms
Uit het onderzoek blijkt dat er bij de meeste instellingen geen overkoepelend concept voor de inrichting van de onderwijs- en studieruimtes bestaat. Meestal zijn er afspraken tussen verschillende afdelingen over individuele aspecten van de inrichting van de ruimte. En de activiteiten zijn meer gerelateerd aan de beschikbaarheid van verschillende soorten ruimte, minder aan de vormgeving ervan. In de interviews werd opgemerkt, dat de ontwikkeling van universiteitsbrede concepten voor het ontwerpen van studieruimtes als moeilijk wordt ervaren in het geval van zeer grote universiteiten, aangezien de eerste uitdaging is om überhaupt een overzicht te krijgen van de bestaande studieruimtes en ook om dit overzicht te behouden.
Er is dus niet één deelnemer of één groep deelnemers die verantwoordelijk is voor studentgerichte onderwijs- en leslokalen. De uitdaging voor universiteiten is om de verschillende stakeholders samen te brengen en een holistisch concept te ontwikkelen dat alle niveaus van de fysieke ruimte omvat, van creatie tot ontwerp tot onderhoud.
Het betrekken van studenten zou een positieve bijdrage kunnen hebben op de inrichting van onderwijsruimtes.
Aangezien er onderwijs en technologie zich ontwikkelingen zijn er veranderingen nodig met betrekking tot traditionele klaslokaal en collegezaal. Leermethoden waarbij de student centraal staat, zoals projectmatig leren of leren in groepsverband, vragen een andere leerinfrastructuur.
Hoe zorg je voor strategische en duurzame ontwikkeling van de onderwijsruimtes in het digitale tijdperk. Belangrijke aspecten zijn hierbij: organisatorisch, gebouwen en studentperspectief.
Het Hochschulforum Digitalisierung heeft hier onderzoek naar gedaan en komt met 2 publicaties.
Zukunftsfähige Lernraumgestaltung im digitalen Zeitalter
Het rapport bevat 3 onderdelen:
Lernräume der Zukunft
Voorbeelden vanuit 4 instellingen met een focus op het veranderingsproces en de implementatie.
In de presentatie zet Anne het leren centraal en daarbij de waarom vraag, WHY? Hierbij behandeld ze een voorbeeld van de SRH Hochschule Heidelberg waarbij ze een proces hebben doorlopen om tot faculteitsbeleid en de uitrol van nieuwe onderwijsruimtes te komen .
De belangrijkste takeaways van haar presentatie zijn de volgende:
De presentatie van Michel Jansen, SURF, bouwt voort op de presenatie van Anne Prill. Wat je kan helpen om samen met anderen kennis op te bouwen en uit te wisselen. Dat maakt het gemakkelijker om tot goed instellingsvisie en -beleid te komen en tot de daadwerkelijke realisatie van onderwijs ruimtes die aansluiten op het onderwijs van de toekomst.
De kracht van het werken met Special Interest Groups wordt uitgelegd. Essentieel is hierbij ontmoetingen organiseren en een digitaal platform. Tot slot volgt een opsomming van activiteiten en producten die zijn opgeleverd:
Daarbij zijn de belangrijkste geleerde lessen van de studiereis ELI 2019 besproken:
Duncan vertelde over zijn ervaringen in de UK. Hij is werkzaam bij JISC en heeft de Sticky Campus bedacht.
https://www.linkedin.com/in/micheljansennl/ Meer over Michel Jansen
0 Praat mee