De niet gespeelde game

Hoe een goed idee voor een game niet tot realisatie kwam

Een aantal jaren geleden vroeg een student van de lerarenopleiding geschiedenis van Hogeschool Windesheim of ik met hem mee wilde denken over een game voor het geschiedenisonderwijs. Hij deed op dat moment de minor ICT en leren. Uiteindelijk mondde onze samenwerking uit een Minecraft game, waar de politiek, economie, geloof en maatschappij van de een middeleeuwse stad centraal stonden. Studenten die de module Middeleeuwen volgden hielpen onze met inhoudelijke informatie en konden de module op deze wijze ook afronden. Het prototype testten we uit op een aantal scholen voor voortgezet onderwijs en leerlingen waren zeer enthousiast. Inmiddels was Minecraft overgenomen door Microsoft. Microsoft was geïnteresseerd in een mogelijke samenwerking omdat de ontwikkelde game potentie had voor een breed gebruik, maar na een aantal gesprekken met Microsoft Nederland  zagen de student en ik geen heil in een samenwerking: we waren niet zeker wat er met de resultaten van ons werk zou gebeuren .Dat was het dan, een leuke, leerzame en gezamenlijke ervaring rijker, studeerde de student verder en ik ja, ik bleef toch een beetje aan die game denken.

Een paar maanden later zocht ik contact met een professionele gameontwikkelaar en die samenwerking leidde tot een filmpje waarin de basisideeën van de game werden uitgelegd. Dit is de link naar het filmpje: https://www.gamedesign.nl/games/historygame/m4.mp4 ,bedoeld om belangstelling op te wekken voor mogelijke investeerders. Tot dat moment was het een persoonlijke investering in geld en vrije tijd. Achteraf, vind ik, was het promotiefilmpje iets te druk, niet altijd de goede voorbeelden, maar goed, dat is achteraf. Een aantal kleinere geldschieters bleek belangstelling te hebben. Het idee was om voor elk van de tien tijdvakken een game te maken, die een deel van het lesprogramma en kerndoelen zou vervangen. Het filmpje was een voorbeeld uit het tijdvak Grieken en Romeinen.

Ik had het gevoel op een kruispunt te staan. Met alle goede bedoelingen voor goed geschiedenisonderwijs, wilde ik wel een game maken die commercieel haalbaar was. En dat was maar de vraag. Ging ik mijn tijd en geld en dat van anderen verdoen, door een financieel wankel project voort te zetten? Om daarachter te komen, gaf ik me op voor een masterclass Lean Startup. De klasgenoten bleken allen met dezelfde vraag te zitten: wat zijn de vooruitzichten van mijn idee, van mijn startup? Mijn marktonderzoek onder docenten gaf aan dat er veel belangstelling was. Veel VMBO docenten gaven aan dat de taligheid van de lesmethoden hun leerlingen in de weg zat. Een game kon een bijdrage leveren dit probleem op te lossen. De begeleiders van de masterclass, zelf ondernemers, hadden al tijdens het traject laten doorschemeren dat het voorgezet onderwijs een moeilijke markt is, zo was uit hun eigen ervaring duidelijk geworden.

De masterclass werd afgesloten met een pitch voor mogelijke investeerders, mensen met veel geld. Ik vroeg om een investeringsbedrag van 500.000 euro, dat kost het minimaal om een goede serie van tien games met alles erop en eraan te maken. De presentatie en het idee werden goed ontvangen, maar…. De-maar-factor was het onderwijs. Zoals al aangegeven, een markt die niet flexibel is, met een beperkt aantal uitgevers en distributeurs. Leraren kunnen dat wel enthousiast zijn, het wil niet zeggen dat de beslissers op een school ook daadwerkelijk de game gaan kopen voor een langere termijn. Voor de investeerders eigenlijk een no go gebied.

Na ruim twee jaar kon ik een onderbouwde en beredeneerde beslissing nemen om geen tijd en geld meer in de game te steken. Wel leerzame ervaringen rijker: de samenwerking met een gamestudio en de oriëntatie op het ondernemerschap als hoogtepunten.

Joop de Vries
Lerarenopleider geschiedenis Hogeschool Windesheim
Email: joop.de.vries@windesheim.nl