Learning Analytics in NL, waar willen we heen?

Het is zo verleidelijk om techniek toe te passen “omdat het kan”. Of “data-driven onderwijs” te willen, omdat het kan. Want er wordt inderdaad veel techniek gebruikt in het onderwijs en data verzameld, logisch dat we er iets mee doen toch? Maar wat? Bart Rientjes zei heel kordaat “begin bij het probleem”; wat is het onderwijsprobleem die we proberen op te lossen met data? Rens van der Vorst hoorde ik recent beargumenteren dat er geen urgentie is om te innoveren met technologie in het onderwijs. Er is geen probleem die opgelost hoeft te worden met technologie. Anders had het onderwijs al veel sneller kunnen innoveren met technologie. Dat deed me denken aan dit filmpje, als je het nog niet kent, echt even kijken: The Most Persistent Myth

Ik stel dat er wel degelijk een urgent probleem is die we moeten oplossen met zo veel mogelijk stakeholders rondom Learning Analytics, en dat is dat bepaalde gebruiken ervan kunnen leiden naar een toekomst die we niet moeten willen. The low hanging fruit is not always the best fruit.

Erik Duval een van de grondleggers van Learning Analytics was hier ook duidelijk over. Hij had al vroeg Learning Analytics toegepast in zijn onderwijs en als executive committee member van SoLAR had hij allang gezien dat Learning Analytics kan werken. We kunnen met data gedreven interventies, studenten sneller en efficiënter laten slagen voor vakken. Maar is dit wat we moeten willen? Is dit de toekomst die we moeten ambiëren?

Onderwijsinstellingen worden soms accreditatie instellingen genoemd, gericht vooral op diploma’s uitreiken en worden beloond als zij dit binnen modaal doen. De incentive is groot om Learning Analytics op een manier toe te passen zodat studenten zo optimaal mogelijk vakken halen en door het curriculum heen geholpen worden. Maar is dat het soort onderwijs wat leidt tot het type burger die we nodig hebben voor een duurzame toekomst? Een toekomst waarin de wereld steeds sneller veranderd, waar je leven lang moet leren om überhaupt bij te blijven, waar problemen steeds complexer worden en waar we steeds innovatiever moeten zijn om de problemen op te lossen.

Ik zie een noodzaak om onze ambities met Learning Analytics te stellen op verschillende niveaus, met vragen zoals bijvoorbeeld:

1. Docent/Didactisch (Micro) niveau; hoe kunnen we docenten helpen om inzicht te krijgen of hun onderwijsontwerp de beoogde impact heeft? Is hier een landelijke samenwerking in mogelijk om dit op schaal aan te pakken?
2. Programma/instelling (Meso) niveau; hoe kan Learning Analytics (van oudsher Educational Data Mining genoemd) op programma/instellings niveau helpen om met de “human in the loop” beter onderwijs aan te bieden aan onze studenten?
3. Landelijk beleid (Macro) niveau; welke informatie kunnen beleidsmakers gebruiken om ons onderwijs meer future proof te maken? Hoe kunnen we landelijk stappen maken om instellingen op schaal te kunnen helpen in de beste toepassingen van Learning Analytics?

Dit is iets wat we alleen samen kunnen doen. Waar ben jij nu binnen je instelling met Learning Analytics? Ben je vanuit een centrale of decentrale positie Learning Analytics verder aan het brengen in je organisatie? Of welke landelijke mogelijkheden zie jij om Learning Analytics in Nederland op schaal een impulse te geven richting de toekomst die we ambiëren? Volg de SIG Learning Analytics, laat ons weten wat er in jouw instellingen speelt en waar jij mee worstelt! En kom langs op 19 Januari en doe mee in een van onze drie werk sessies! Kijk hier!

Of wil je zelf een sessie organiseren rondom een bepaald aspect van Learning Analytics? Neem contact met ons op!