EduLearn18 conferentie: kiezen uit 480 parallelsessies

De programma opzet is te omschrijven als hard core parallelsessies: er stonden 484 parallelsessies van elk 15 minuten op het programma, steeds georganiseerd in blokken van 5-7 sprekers achter elkaar. Ongeveer elke tweede deelnemer gaf dus zelf een presentatie. Die waren in onze ogen helaas niet allemaal even sterk. Toch waren er een paar hoogtepunten waarvan we hier verslag doen.

Van kleine eilandjes naar samenwerking

Sunana Chand van het Pittsburgh Remake Learning Network hield in haar openingskeynote een bezield pleidooi voor onderwijs als samenwerkingsproject van de hele maatschappij. Haar visie is dat de verantwoordelijkheid voor goede educatie veel breder gedragen moet worden dan allen de scholen. In Pittsburgh werkt het onderwijs samen met vele instellingen, van sportclubs tot musea en van buurthuizen tot bibliotheken. Technologie maakt daarbij nieuwe vormen van samenwerking mogelijk. Zo hebben ze in Pittsburgh kleuterpsychologen en technologie experts bij elkaar gezet, en het resultaat was ‘Message from me’: kleuters kunnen vanuit hun leslokaal met een druk op de knop een bericht plus foto van zichzelf naar hun ouders te laten sturen over een werkje dat ze in de klas hebben gemaakt. Ouders kunnen hier ’s avonds thuis met hun kind verder over praten. Het geïsoleerde eiland dat het klaslokaal voorheen was, verandert zo in een archipelago van samenwerking, aldus Chand.

‘Confusion report’ maken voorafgaand aan hoorcollege

Het hoogtepunt van de conferentie was voor ons Eric Mazur van Harvard University. Hij verzorgde de tweede keynote: Getting Every Student Ready for Every Class. Hij is overtuigd van de kracht van de Flipped Classroom. Daarnaast kent hij een groot belang toe aan sociale interactie tussen studenten onderling tijdens het leerproces. Mazur vertelde enthousiast over de applicatie Perusall, waarin studenten online tekstbestanden kunnen annoteren en op elkaar reageren. Als docent laat hij voor de start van de les een ‘Confusion Report’ genereren uit de annotaties. Zo krijgt hij de top 3 onderdelen van de leerstof te zien waar studenten annotaties bij geplaatst hebben en kan hij deze in de les behandelen. Erg handig, want als docent beheers je de stof al zo lang dat je je niet meer herinnert wat precies de moeilijkheden zijn, aldus Mazur, en “via de applicatie krijg ik een kijkje in het brein van de studenten”. En de studenten krijgen college dat rekening houdt met hun specifieke vragen.

Nederlandse presentaties

De Nederlandse deelnemers hebben ook enkele presentaties gegeven: Coyan Tromp heeft een presentatie gegeven over de inzet van de Skills Labs die nu binnen de FNWI van de UvA worden ingezet: blended professional skills training at UvA’s faculty of science. Studenten worden middels een bonus systeem gemotiveerd voor extra studieactiviteiten.

Johanetta Gordijn presenteerde het werk van de TU Delft rondom de integratie van visuele platforms in online onderwijs. Met Sketchdrive ontwikkelden zij een platform dat het mogelijk maakt visuele cursusopdrachten zoals tekeningen met elkaar te delen in een online omgeving.

Vanuit SURF heeft Janina van Hees de inzichten uit de uitgave Keuzehulp Ondersteunen van onderwijsinnovatie met ICT gepresenteerd, bijvoorbeeld de samenhang tussen centrale visie op onderwijsvernieuwing en de manier waarop de ondersteuning van docenten kan worden ingericht. Michel Jansen presenteerde de SURF e-learning module Flipping the Classroom en de bijbehorende blended cursus. Het instellingsoverstijgende perspectief werd door het publiek gewaardeerd.

Andere sessies

Uit het grote aantal presentaties dat we hebben bezocht blijft mij (Janina) de presentatie van J. Sobredo van California State University bij. Hij blikt terug op lessons learned uit 20 jaar online teaching& development. Zijn conclusie: online onderwijs is na al die tijd nog steeds méér werk voor docenten dan een reguliere les, dus voor de beoogde efficiëntiewinst geldt “the promised land is an illusion”, aldus Sobredo. Ook concludeert hij dat het niet echt lukt om middels online vormen op grote schaal nieuwe doelgroepen van onderwijs te voorzien. Maar toch. In bepaalde contexten werken bepaalde online onderwijsmodellen wel heel goed. En online courses zijn ondanks deze bedenkingen toch de toekomst, concludeert Sobredo.

Volgend jaar weer?

Een doelstelling van ons congresbezoek was ook scouting: kunnen we deze conferentie  aanbevelen aan ons Nederlandse netwerk? Onze conclusie is: slechts beperkt. De setting van de conferentie is ons op zich goed bevallen. De organisatie was ronduit perfect, de conferentie was zeer internationaal van samenstelling en qua omvang met 950 deelnemers wat ons betreft erg prettig.

Maar cutting edge news hebben we weinig gehoord. De conferentie werd gedomineerd door het grote aantal 15-minuten presentaties van zeer wisselende kwaliteit. Het overgrote deel ging over individuele initiatieven in lokale context, vaak kleinschalige onderzoeksprojecten. Eigenlijk vooral de eilandjes uit Sunanna’s keynote. De meerwaarde die een overstijgende blik kan brengen (het archipelago) bleef nagenoeg onzichtbaar, afgezien van de keynotes. De conferentie is daarmee naar ons idee vooral waardevol voor mensen die een helicopter overview willen krijgen van de veelheid van lokale initiatieven in diverse landen, of die in korte termijn veel persoonlijke contacten willen leggen met vakgenoten uit veel verschillende landen.

Michel Jansen en Janina van Hees, SURFnet